Reeds voor de oorlog kende men bij de NS enige experimentele lichtseinen. Dit waren 'vertalingen' van armseinen, waarbij meerdere verschillende kleuren naast elkaar voorkwamen. De achtergrondschilden waren hierbij rood uitgevoerd. Een blokstelsel met lichtseinen werd in 1939 aangebracht tussen Den Haag CS en Voorschoten. Hier paste men voor het eerst seinlampen met kleurenwisselaars toe. Wanneer bloksein en voorsein gecombineerd waren, was een langwerpig achtergrondschild gemonteerd, rond aan de bovenzijde en recht afgesneden aan de onderzijde (analoog naar hoofd- en voorsein bij armseinen). In 1949 kwam dit seinstelsel buiten dienst.

Het lichtseinstelsel 1946 kenmerkte zich ook door één lamphouder, welke door een beweegbare bril beurtelings drie verschillende lichtkleuren kon vertonen. Dit stelsel was afgeleid van het Amerikaanse lichtseinstelsel. Op de lange duur heeft dit stelsel niet voldaan.
De zogenaamde driehoogteseinen zijn in 1980 allemaal opgeheven.
Dwergseinen zijn bijna allemaal verdwenen, uitgezonderd in 's Hertogenbosch waar nog enkele in aangepaste vorm voorkomen. Eénhoogte seinen hebben tot 2004 nog dienst gedaan op enige baanvakken in het midden van het land.
Bij het seinstelsel 1955 werden de voordelen van stelsel 1946 benut, waarbij men getracht heeft de nadelen zoveel mogelijk te beperken. Dit artikel beperkt zich tot stelsel 1946.